Bu misralar dəyərli şairimiz Məmməd İsmayıla məxsusdur.
Noyabrın 23-də unudulmaz şairimiz Məmməd İsmayılın Beynəlxalq Muğam Mərkəzində öz iştirakı ilə keçirilən keçirilən 85 illik yubiley tədbirinə mən dəqatılmışdım. Bakıya köçdüyüm 10 ay müddətində iştirakçısı olduğum tədbirlərdən ən unudulmazı saysam, səhv etmərəm. Təxminən 200 nəfərlik zalda boş yer olmadığı üçün, bəziləri məclisi ayaq üstdə izlədi, bəziləri əlacsızlıqdan elə foyedən qayıtmalı oldu.
Məmməd İsmayıl bizim gəncliyimizin şairidir.
Onun bir-birindən gözəl, insanın ruhuna, necə deyərlər, bal kimi, qaymaq kimi yayılan şeirləriçoxlarımızın dillər əzbəri idi.
90-cı illərin sonunda Məmməd İsmayılın rəhbərliyi ilə 300 min tirajla çıxan “Gənclik” və “Molodost “ jurnalı bir tarix idi. O dövrün gənclərinin çoxu indi qocalsa da, Məmməd İsmayılın “Gənclik” jurnalı 40 ilə yaxındır ki, qocalmır. Tiraja diqqət etdinizmi? - 300 min tirajı!!! Hələ ki, Azərbaycan mətbuatında bu rekordu qıran olmayıb. 1988-ci ildə, Sovet hökumətinin hələ dağılmadığı vaxtda işıq üzü görən bur jurnal içimizdəki həqiqət aclığını, cəsarət aclığını, azad söz aclığını xeyli ovuda bildi.
3 saatdan artıq davam edən bu təbirə Sabir Rüstəmxanlı moderatorluq edirdi. Bu qəbilədən digər tədbirlərdən fərqli olaraq bu məclisdə çıxış edən akademik də, millət vəkilləri də, yazarlar və xanəndələr də elə səmimi, elə ürəkdən danışırdılar ki, adam heyranlığını gizlədi bilmirdi.
Doktor Rəşid müəllimdən tutmuş, bədi qiraətçilər Ağalar Bayramov, Xəzər bəy, yazarlar Şərif Ağayar, Akif Əhmədov... Məmməd İsmayılın Şah misralarından, Şah bəndlərindən elə nümunələr gətirirdilər ki, duyğulanmamaq çətin idi. Kimisi “Hələ yaşamağa dəyər bir az da”, kimi “Onun körpəsinin yaşı 3 aylıq, mənim həsrətimin yaşı bir ildir”, kimisi ,,Kimi alladırsan, ay zalım oğlu?” ... və digər şeirindən nümunələr gətirdi. Xanəndələr Gülyaz Məmmədova, Ayşan Mehtiyeva, Rövşən Əzizli, eləcə də aşıqlar məclisə özgə rəng qatdılar.
“Tovuz” qəzetinin şairin 85 illiyi ilə bağlı hazırladığı jurnalı da tədbirə gözəl hədiyyə kimi dəyərləndirməkolar.
Bu məclisin sonunda, 15 il Türkiyədən qəriblikdən sonra Vətənə qayıdan Məmməd İsmayıldan avtoqraf almaq istəyən, onun şəkil çəkdirmək arzusunda olanlar o qədər çox idi ki, açığı bizə növbə çatmadı.
Onu da xatırladım ki, bu yubiley məclisini birgə izlədiyimiz dəyərli yazarlarımız Şərif Ağayar və Süleyman Əlisa ilə fürsətdən istifadə edib, razılaşdıq unudulmaz şairimiz. Həyatdan vaxtsız köçmüş, masallılı Böyükxan Pərvizin şeirlərini yaxın vaxtlarda birlikdə çapa hazırlayaq.
85 yaşın mübarək, dəyərli insan, dəyərli şair.
Elə düşünürəm ki, şair haqqında ən yaxşı söz elə onun öz şeirləridir.
Buna görə, bu yazımızı elə Məmməd müəllimin bir neçə şerini xatırlatmaqla bitirmək istəyirəm :
Onun körpәsinin yaşı üç aylıq,
Mәnim hәsrәtimin yaşı bir ildir.
Ay şair Әlәddin, şair dostunun
Açılmır qabağı-qaşı bir ildir.
Olub mәhәbbәtdәn illәr xәstәsi,
Ayılmır sevdadan başı bir ildir.
Yarın soyuqluğu yara dağ olar.
Ürәk istәmәsә, unutmaq olar.
Bilmirәm, nә qәdәr yas tutmaq olar,
Qurumur gözümün yaşı bir ildir.
O atdı özünü varın qoynuna,
Bahar günlәrindәn qarın qoynuna.
Mәn hәsrәt çәkirəm yarın qoynuna,
Orda lәzәt çәkir naşı bir ildir.
Yenә dost әlinә qalıbdır çara,
Loğman ol, dәrdimә bir dәrman ara.
Dönüb könül mülküm xarabazara
Göyәrmir torpağı, daşı bir ildir.
Ay Mәmmәd, haqlıyar sәni subaylıq,
İslanar, quruyar verdiyi yaylıq.
Onun körpәsinin yaşı üç aylıq,
Mәnim hәsrәtimin yaşı bir ildir.
Qalxız kirpiyini gülsün dan üzü,
Ağ-qara üstündən halə gözəldir.
Gözlərin çağlayan sevgi dənizi,
Görənin açılar bəti-bənizi,
Qalxız kirpiyini gülsün dan üzü,
Ağ-qara üstündən halə gözəldir.
Səhərin şehində gəz ayaqyalın,
Meh əssin, çiyninə sürüşsün şalın,
Ayrı ləzzəti var yaşılla alın,
Zəmilər içində lalə gözəldir.
Çəkməzsən qəhrini varın, yoxun sən,
Şirin bir nəğməsən əgər oxunsan,
Dönüb qızıl olar daşa toxunsan,
Sənə sayə salan tale gözəldir.
Həsrətdən izinin adası mənəm,
Sən eşqin özüsən, sədası mənəm,
Qara gözlərinin qadası mənə,
Gözəldən gələcək bəla gözəldir.
Yar ola dərd bilə, yar olanda da,
Yoluna göz diksin yorulanda da,
Eləsinə vurul vurulanda da,
– Desinlər, ay Məmməd, əla, gözəldir.
Qoymayın dünyanı adiləşməyə
Elə ürəklər də zirvələr kimi
Qalsın o əvvəlki parlaqlığında.
Böyük məhəbbətin çəkin yükünü,
Araya tikanlı sözlər girməsin.
İşıqlı arzular solmasın deyə
Evlənən gününün səhəri günü -
Qoymayın dünyanı adiləşməyə.
"İşıqda kölgə var, kölgədə - işıq",
Dağ düzdən ucadır, sevinc - kədərdən.
Ay günün nuruyla tapar yaraşıq,
Şəfəqlə ayrılar axşam səhərdən.
İki sevən qəlbin yaxınlığından
Sevinc sıxlığından, işıqlığından
Qəm macal tapmasın yada düşməyə,-
Qoymayın dünyanı adiləşməyə.
Əriyər buzları məhəbbətin də
Tutaş kirpiklərin sıx ormanları
Dönər öpülməmiş bir küt çeşməyə.
Yaşayın arzular səltənətində,
Qaldırın məhəbbət həyəcanları
Qoymayın dünyanı adiləşməyə.
“Yanıqlıyam “anasının əlindən,
Nə yaxşı ki, xalasına bənzəyib.
Deyirlər ki, qız bibiyə oxşayar,
Mənim balam xalasına bənzəyib.
Anasının bacıları bir deyil,
Üzündəki xal hansına bənzəyib?
Dam dolusu toyu çəkib - birinə,
Şirinlikdə suyu çəkib - birinə.
Ucalıqda boyu çəkib - birinə, -
Balaca Qız qalasına bənzəyib.
Anasını çıxarmayıb yadından,
Od alıbdır gözlərimin odundan.
Ad alıbdır nənəsinin adından,
Şirin-şəkər laylasına bənzəyib.
Gəlişindən evimizə gün düşüb,
Qonşulara haray düşüb, ün düşüb.
Hansı alma budağından gen düşüb?!
Körpə ceyran balasına bənzəyib.
Kirpikləri yaranışdan hörgüdür,
Təbiətin təşbehidir, görküdür.
İkimizin arasında körpüdür,
Bir az mənə, bir az ona bənzəyib.
Nə az, nə çox, on ay keçib ilindən,
Təzə-təzə sözlər bitir dilindən.
"Yanıqlıyam" anasının əlindən, -
Nə yaxşı ki, xalasına bənzəyib…
Cenub.az üçün hazırladı: Zahir Əmənov