Hitler Almaniyası və Putin Rusiyası - Aşkar analogiyalar
Rusiyanın Kiyevə raket hücumu nəticəsində çox sayda ölən və yaralanan var. Kiyev meri Kliçko bildirib ki, Rusiya raketinin zərbəsinə məruz qalan Oxmatdet uşaq xəstəxanasındakı xəstələr şəhərin digər xəstəxanalarına təxliyə edilib.
Ölənlər və yaralananalar Kiyevin Dnepr, Svyatoşinski, Şevçenkovski, Desnyanski, Darnitski, Qoloseyevski, Solomenski rayonlarından olan mülki şəxslərdir. Bunlar kiminsə valideynləri, övladları, qardaşları, bacılarıdır. Onların bütün “günahı” öz ölkələrində, öz paytaxtlarında yaşamaq istəmələridir.
Amma Kiyevdən başqa Dneprdə də hücumlar həyata keçirilib. Bu şəhərdə mərmilərin atəşə tutulması nəticəsində çoxmərtəbəli binaya ziyan dəyib. Bundan əlavə, zavoda və texniki xidmət stansiyasına ziyan dəyib. Dnepropetrovsk vilayətinin hərbi administrasiyasının rəhbəri Sergey Lısakın sözlərinə görə, yaralılar var. Onların nə qədər olduğu dəqiqləşdirilməyib.
Və burada mən Rusiyanın hazırda BMT Təhlükəsizlik Şurasına sədrlik etdiyi faktına diqqət çəkmək istəyirəm. BMT-nin və bütün dünya nizamının bundan böyük istehzasını təsəvvür etmək mümkün deyildi. Hətta Hitler Almaniyası da bir vaxtlar Millətlər Cəmiyyətindən qovulmuşdu. Rusiya isə təkcə BMT-də təmsil olunmur, həm də Təhlükəsizlik Şurasına sədrlik edir. Ukraynalıları metodik şəkildə öldürməyə davam edir - ölkələrində, evlərində, mənzillərində.
İyun ayında Levada Mərkəzinin sosioloqlarının keçirdikləri sorğu da əlamətdardır. Rusların əksəriyyəti Ukraynada rus qoşunlarının qanlı, dəhşətli cinayətlərini dəstəkləyir: 44% mütləq dəstəkləyir, 33% daha çox dəstəkləyir. Yalnız 17% bunu dəstəkləmir. Yəni, rusların 77%-i dinc Ukrayna şəhərlərinin dağıdılması, ukraynalı qocaların, qadınların və uşaqların qətlə yetirilməsi ilə bağlı xəbərləri müxtəlif dərəcədə məmnunluq hissi ilə qəbul edir. Və bunlar real rəqəmlərdir, manipulyasiya olunmur.
Bütün bunlardan sonra Rusiyaya bir dövlət kimi münasibət necə olmalıdır? Vətəndaşlarına necə olmalıdır? Mənim üçün cavab aydındır - bütün dünya Hitler Almaniyası və onun vətəndaşları ilə o zaman necə davranırdısa, ruslarla da eyni cür davranmaq lazımdır.
Bununla bağlı sizə “Nürnberq prosesi” filmini xatırlatmaq istərdim. Bu, 1961-ci ildə premyerası olan Stenli Kramerin üç saatlıq qara-ağ hüquqi dramıdır. O, real hadisələrə - “kiçik Nürnberq prosesləri”nə əsaslanır. Baş rollarda Spencer Treysi, Riçard Vidmark, Marlen Dierix və Maksimilian Şhell çəkiliblər.
Kinoşünaslar bunu tez-tez Kramerin rejissorluq bacarığının zirvəsi və karyerasının mərkəzi nöqtəsi adlandırırlar. Bundan əlavə, filmin 11 Oskar nominasiyası var, o cümlədən İlin Ən Yaxşı Filmi, onlardan ikisi - Şell üçün Ən Yaxşı Aktyor və Ən Yaxşı Uyğunlaşdırılan Film Ssenarisi üçün Ebbi Mann qazandı. Amerika Film İnstitutu onu tarixin ən böyük hüquqi filmlərindən biri kimi tanıyır. Mümkün olan bütün mükafatlara layiq olan filmdə Marlen Ditrix və Spenser Treysinin qəhrəmanları arasında gözəl dialoq var.
“Yaxşı, biz nəyə görə günahkarıq? Buna inanırsınız?”, - deyə Ditrixin qəhrəmanı qışqırır. “Artıq nəyə inanacağımı bilmirəm” - əlavə edir.
Onun həmsöhbəti, filmdəki baş hakim Den Heyvood deyir: “Sən burada mənimlə oturursan, biz heç nə bilmirdik!”.
Edam edilmiş alman generalının dul arvadı Frau Bertholt ümidsizcəsinə yalan danışır, ilk növbədə özünə.
Bu dəhşətli müharibə bitəndə, ukraynalıların evlərinə sülh qayıdanda, aşkar olanı inkar etmək mümkün olmayanda ruslar da eyni cavabı verəcəklər. Üstəlik, əhali rus təbliğatının saxta tezislərini nəzərə alaraq onlara haqq qazandırır. Rusiya müxalifəti isə Qərbdə yaxşı məskunlaşaraq bütün bunları tənbəlliklə şərh edir. O cümlədən ukraynalı blogerlərə. Və ya şərti olaraq ukraynalılara.
Təəccüblüdür ki, onların arasında kifayət qədər ruslar da var. Klassik sabun köpüyü və ya şübhəli və bəzən cinayət keçmişi olan insanlara platforma təqdim etmək istəyi, əlbəttə ki, əsas paradoksu ilə - Rusiyanın Ukraynaya qarşı törətdiyi cinayətlərin miqyası ilə müqayisə edilə bilməz.