Orta əsr əsərlərdə niyə uşaqlar böyüklər kimi təsvir olunub?" adlı araşdırma yazısını təqdim edirik.
Orta Əsr əsərlərinin əksəriyyətində körpələr və uşaqlar böyüklər kimi, eyni zamanda, qorxunc şəkildə təsvir edilirdi. Körpələrin bu təsvirləri indi bizə qəribə görünsə də, orta əsrlərdə bu olduqca normal idi.
O dövrün rəssamlarının əsərlərində ən çox təsvir olunan uşaq İsan Peyğəmbərin uşaqlığı idi. Rəssamlar İsa Məsihin uşaqlığını çəkərkən həmin dövrdə geniş yayılmış xristianlığın ideyalarından ilham alırdılar və bütün həyatları boyu İsanın yaraşıqlı olduğu düşünürdülər.
Körpənin zamanla böyüməsi nəzərdə tutulmadığı üçün İsa böyüklər kimi çəkilməli və uşaq kimi təsvir olunmalı idi. O dövrdə incəsənətin tərəfdarları kilsələr olduğu üçün uşaq təsvirlərinin əksəriyyəti də kilsələr tərəfindən dəstəklənirdi. Ən çox çəkilən körpə İsa olduğundan, orta əsrlərdə çəkilən digər körpə rəsmləri də onun təsvirinə uyğunlaşdırıldı.
Orta əsrlərdə körpələrin və uşaqların bu cür təsvir edilməsinin başqa bir səbəbi isə bu uşaqların gələcəkdə rəsmlərdəki güclü kişiləri örnək götürmə ehtimalı ilə bağlı idi. Bu düşüncə ilə yola çıxsaq, orta əsr təsvirlərində körpə İsanın niyə həmişə qarın əzələlərinin olmasının cavabını da tapa bilərik.
Həmçinin, bəzi alimlər inanırlar ki, orta əsr rəssamları onların işləri ilə qarşılaşa biləcək real uşaqlara müraciət etmək üçün belə bir üsuldan istifadə ediblər.
Bu əsərlərdə isə əsas olan şey böyük görünən uşaqların krallıq ambisiyaları idi. Bununla bildirmək istəyirdilər ki, təsvir olunan uşaqlar kiçik olsalar da, onların gələcək üçün vədlər vermək imkanları var.
Bu rəsmlərin məqsədlərindən biri də krallığa iddialı olan şəxslərə kral uşaqlarının firavan həyat sürdüyü barədə məlumat verməklə onları krallığa sövq etmək olub.
Kulis az